Kot, który chodzi własnymi drogami.
Zakłada się, że do celowego tworzenia ras, tj. selekcjonowania poszczególnych osobników, celowego krzyżowania i rozmnażania doszło stosunkowo niedawno, bo dopiero w XIX w. Jeszcze w średniowieczu na ziemiach polskich zwierzę to wcale nie było tak pospolite, jak zwykło się sądzić. Naukowcy mają dowody na to, że do ochrony zapasów zboża przed gryzoniami wykorzystywano na wpół oswojone łasice, a nawet węże. Do zwiększenia popularności kotów przyczynili się dopiero mieszkańcy miast zakładanych od drugiej połowy XIII w.
Nie znaczy to oczywiście, że wcześniej koty nie wchodziły w relacje z ludźmi. Jedne z pierwszych dobrze udokumentowanych szczątków kotów domowych na terenach obecnej Polski pochodzą z początku naszej ery. Uważa się, że zwierzęta te rozprzestrzeniły się w Europie Środkowej dzięki wpływom Cesarstwa Rzymskiego. Jednak najwcześniejsze kocie szczątki na tych terenach datowane są aż na 4 200-2 300 lat p.n.e – to pierwsze dowody migracji kota nubijskiego, pochodzącego z Bliskiego Wschodu i północnej Afryki. To właśnie to zwierzę uznawane jest za przodka kotów domowych w całej Europie Środkowej.
Kot nubijski jest jednym z podgatunków żbika (obok żbika europejskiego, który nie jest przodkiem kotów domowych, choć może się z nimi krzyżować), na obszarze Żyznego Półksiężyca jego udomowianie rozpoczęło się już 10-9 tys. lat temu. Z tego bowiem już okresu z wykopalisk w Anatolii, Syrii i Izraela pochodzą m.in. liczne kamienne figury przedstawiające te zwierzęta. Najprawdopodobniej koty trzymały się blisko pierwszych rolników. To właśnie w okresie neolitu mogło dochodzić do zawiązania relacji kotów z ludźmi. Człowiek zrezygnował z koczownictwa, przestawiając się na osiadły tryb życia. Zajął się głównie rolnictwem, zaczął gromadzić żywność. Zapasy zboża zaczęły zaś przyciągać różnego rodzaju gryzonie, to z kolei mogło zwabić dzikie koty, skuszone łatwym do zdobycia pożywieniem. Korzyści były obopólne. Najprawdopodobniej jednak koty wciąż pozostawały dla człowieka dość neutralne.
Analizy zarówno kocich szkieletów, jak i ikonografii ssaka, pozwalają badaczom sądzić, że kot dotarł do Europy właśnie z Bliskiego Wschodu - przez Anatolię, Cypr, Kretę, Grecję do Starożytnego Rzymu, stamtąd zaś przejęli go Celtowie i Germanie.
Przychodzi facet z mówiącym kotem do łowcy talentów. Gość musi zademonstrować zdolności kota, więc zadaje mu pytanie:
- Jak się nazywa drobny węgiel?
Kot odpowiada:
- Miał...
Potem facet pyta:
- Jaka jest forma czasu przeszłego czasownika "mieć"?
Kot znowu odpowiada:
- Miał...
Łowca talentów wyrzuca oszusta na ulicę. Na ulicy kot wstaje, otrzepuje się i mówi:
- Może mówiłem niewyraźnie?
Koty często pojawiają się również w filmach i kreskówkach:
| Imię postaci | Obrazek | Skąd znamy |
|---|---|---|
| Garfield |  |
amerykańska kreskówka |
| Tom |  |
amerykańska kreskówka |
| Filemon | polska kreskówka | |
| Kot w butach | ludowa baśń europejska |
Nasz komputerowy doradca powie Ci, ile kotów powinieneś mieć w domu. Czy zgadniesz ile?